مقایسه میزان اشعه جذبی پوست در ناحیه تیروئید در دو تکنیک رادیوگرافی پانورامیک و توموگرافی اسپیرال

مقدمه: تیروئید، یکی از ارگان های حساس به اشعه x در نا حیه سر و گردن می باشد. هدف از این پژوهش، مقایسه میزان اشعه جذبی پوست، در ناحیه تیروئید در توموگرافی اسپیرال فکین و رادیوگرافی پانورامیک، با استفاده از دوزیمتری ترمولومینسانس بود. مواد و روش ها: در این پژوهش تجربی آزمایشگاهی، تعداد 36 دوزیمتر لیتیوم فلوراید (قرص tld-100) استفاده شد، به این صورت که در هر گرافی، یک قرص tld در تیروئید راست (سمت تیوب اشعه) و دیگری در سمت چپ (تیروئید سمت مخالف تیوب) فانتوم سر و گردن آناتومیک برش داده شده ( sliced anatomic alderson ) قرار داده شد و در هر مرتبه، معاینات توموگرافی و نیز رادیوگرافی پانورامیک به عمل آمد. هر دوزیمتر توسط دستگاه خواننده solaro 2a دو مرتبه خوانده شد. پس از اعمال ضرایب مورد نظر، دوز مربوط به هر tld مشخص و نتایج با آزمون آماریwilcoxon  و با ضریب اطمینان 95 درصد آنالیز گردید. یافته ها:  میانگین دوز رادیوگرافی پانورامیک در تیروئید سمت چپ، 34 میکروگری و در تیروئید سمت راست، 39 میکروگری به دست آمد. در توموگرافی اسپیرال قدامی و خلفی فکین، میانگین دوز 71-30 میکروگری بود. تفاوت معنی دار بین میانگین دوز جذبی پوست در ناحیه تیروئید، در توموگرافی اسپیرال قدامی و خلفی فکین و رادیوگرافی پانورامیک مشاهده نشد (05/0